W 2017 roku na zlecenie Amnesty International firma IPSOS MORI przeprowadziła badania dotyczące cyberprzemocy. Badania te objęły 500 kobiet w przedziale wiekowym 18-55 lat z takich państw, jak: Dania, Hiszpania, Nowa Zelandia, Polska, Szwecja, USA, Wielka Brytania i Włochy. Z raportu stworzonego na podstawie tych badań wynika, że 1/4 młodych użytkowniczek Internetu (w wieku 18-34 lat) w Polsce doświadczyła cyberprzemocy przynajmniej raz. Zwykle były to seksistowskie czy przemocowe komentarze wobec nich. Prawie połowa badanych kobiet powiedziała, że sprawcą tej przemocy była osoba w jakiś stopniu jej znana, 9% wskazała jako sprawcę byłego lub obecnego partnera. Kobiety doświadczające cyberprzemocy podają, że ucierpiała ich pewność siebie i ich poczucie własnej wartości, mają zaburzenia snu, odczuwają stres, niepokój lub napady paniki. Aż 78% procent polskich użytkowniczek Internetu czuła bezradność i osamotnienie w wyniku ataku.
Dlatego tak ważna jest edukacja młodych osób i uświadamianie im, do czego mają prawo i jak się chronić przed przemocą w sieci. Podczas ostatnich zajęć wzięliśmy na warsztat nasze relacje – te zawierane w realu👥️ i w świecie wirtualnym💻:
🗣 Rozmawialiśmy o tym, kogo lubimy i dlaczego? 📝Jak na randki umawiali się nasi pra pra pradziadkowie i prababcie i co się w tej kwestii zmieniło? 🦋 Co to znaczy, że się ma „motyle w brzuchu”? 📲 Czym różni się cyberseks od relacji intymnych dwóch zakochanych w sobie osób? 📃 Jakie mamy prawa i co, kiedy odmawia nam się dostępu do wiedzy i edukacji? 🙄 Jakie zagrożenia niesie ze sobą świat wirtualny i jak się chronić?